Zwanger…

Mijn overburen zijn ‘van de kerk’. Zij hebben sinds gisteren weer hun grote, met lichtjes en sparrentakken versierde Davidster aan de muur hangen.

‘Want we gaan naar Kerst toe’, zegt buurvrouw dan. ‘Naar het Licht’.
….

Wat bezielt mensen toch om altijd maar weer ergens hoop op licht vandaan te halen. Net zo lief ga ik deze donkere dagen in een hoekje zitten somberen. Redenen genoeg zou ik zeggen! Van een corrupte FIFA tot Oekraïne.
Van stikstof tot smeltend permafrost.

Yep. Somberen lukt mij wel!
In welke wereld groeien mijn kinderen en kleinkinderen op. Moet ik ze voorgaan in verdraagzaamheid en mildheid of toch ook een beetje ellebogenwerk bijbrengen. Om staande te blijven.

En och, je zult maar in het onderwijs zitten.
De staartdelingen, topo, de dees-en-tees…: Maak het toch tot een belangrijke bíjzaak!!
Want wat kan, nee: wat móet je bijdrage zijn aan de vormende zelfontplooiing van de volwassene van morgen. Het was toch al vijf over twaalf voor onze aardkloot? Nou, dan ís mijn leerling van vandaag de beslisser van morgen.

Leid ik mijn kinderen op tot burgers die werkelijk oog hebben voor állen? Leer ik hen om een goede vriend te zijn en te kiezen? Om na te denken over wie ze zijn en willen worden? In welke wereld ze willen leven. En welke criteria daarbij komen kijken? Om contacten te leggen met vreemden. En anderen.
Buiten lijntjes te durven kleuren… Haal ‘Burgerschap’ uit het vergeethoekje.
En maak het topprioriteit!

Terwijl ik mijn koffiekopje op het aanrecht zet na deze bevalling, zie ik een dunschiller liggen. Ja, die fiets ik nog wel even in dit verhaaltje:
Leer onze kinderen om schillen af te pellen (😉)
Niet: welke opleiding heb je genoten. Of welke indrukwekkende CV weet je te overleggen. Niet kijken naar het statusverhogende vervoermiddel of dito kleding.
Maar vraag eens welke vriend ze willen zijn. Laat hersenen op die manier eens kraken.
Zo van: Hoe diep mag je vriend zinken voordat jij je handen ervan af trekt..
Hoe treed jij een vluchteling tegemoet. Ben je in staat om je nek voor iemand uit te steken. En: wat moet er op jóuw grafschrift staan. (rustig maar: zwaarder wordt het niet)

Uit het raam kijkend zie ik een lichtgevende ster aan een muur.
Dwars door alle rampspoed heen: Dat ding weer aan de muur gehangen!

Uitzien naar Lichtend Licht.
Je hoeft niet ‘van de kerk’ te zijn om daar iets heilzaams in te zien.